نقشه این میدان، که در
مرکز شهر همدان واقع شده
است، در سال 1307 توسط
معمار شهرساز آلمانی، به
نام "کارل فریش" تهیه
گردیده است و بین سالهای
1309 تا 1312 ساخته شده
است. ابنیه اطراف میدان،
شبیه ساختمان های میدان
حسن آباد تهران و به سبک
"باروک" ( سبکی که در قرن
19 و 20 در اروپا معمول
بوده) ساخته شده است.
از این میدان شش خیابان
سی متری منظم با زاویه 60
درجه منشعب می شود به
نامهای: خیابان اکباتان،
خیابان باباطاهر ، خیابان
دکتر شریعتی ، خیابان
بوعلی، خیابان تختی و
خیابان شهدا.
این خیابانها، در محل
الحاق به میدان امام
خمینی و در دو طرف ،
دارای گنبدهایی با
پوششهای فلزی هستند، که
12 تابلو ، به نام دوازده
پیشوای دینی شیعیان در
کنار آنها دیده می شود.
چنین شهرهایی در جغرافیای
شهری، شهرهای شعاعی با
دوایر متحدالمرکز نامیده
می شود، که در ایران
تنها، میدان امام خمینی
همدان چنین است.
اکثر شهرهای استان و خصوصاً همدان، نهاوند و تویسرکان از
قدمت بسیار بالایی برخوردارند. هرودت مورخ یونانی، نام
همدان را اکباتان ثبت کرده است و بنای این شهر را را به
دیااکو، موسس سلسله ی مادها نسبت داده است.
هخامنشیان، همدان باستان را به نام هگمتانه ( به معنی محل
اجتماع ) و به عنوان پایتخت تابستانی خود برگزیده بودند،
که اولین پایتخت نخستین تشکیلات حکومتی در ایران بوده است.
کاوشهای باستان شناسی انجام شده در تپه ی گیان نهاوند و
محوطه حیقوق نبی و مهاجرت حضرت حیقوق نبی به تویسرکان ( در
حدود 700 سال قبل از میلاد) و وجود تپه ی باستانی باباکمال
در تویسرکان و تپه ی باستانی نوشیجان در نزدیکی ملایر نیز
حاکی از قدمت این سه شهر می باشند.
همچنین آثار تاریخی و فرهنگی متعدد موجود در همدان، موجب
شد تا در جلسه ای مورخه 2/2/1370 شورای عالی شهرسازی و
معماری کشور، این شهر به عنوان یکی از شش شهر تاریخی و
فرهنگی کشور شناخته شود.